Terapia paznokcia zmienionego chorobowo – studium przypadku

Zdrowa płytka paznokciowa powinna być gładka, lekko zaróżowiona, gładka i przezroczysta. Jednak w wyniku różnych zmian zachodzących w organizmie, chorób przewlekłych, przyjmowanych leków czy urazów mechanicznych może znacząco zmienić swój wygląd.

Paznokcie zmienione chorobowo to jedne z najczęstszych przypadków w gabinetach podologicznych. Celem często dość długotrwałych terapii jest przywracanie naturalnego wyglądu płytki oraz wyeliminowanie ewentualnych towarzyszących zmian chorobowych.

STUDIUM PRZYPADKU

Do gabinetu podologicznego zgłosiła się kobieta z problemem zmienionej i pogrubionej płytki paznokcia na skutek zmiany chorobowej oraz traumatyzacji. Dodatkowo, boczne krawędzie płytki wrastają w wały paznokciowe.

WIZYTA (6 grudnia 2022)

Fotografie obrazują paznokieć kobiety, który objęty jest zmianami. Płytka paznokciowa jest żółta, łożysko wypiętrzone, co może oznaczać tkliwość tkanki. Zdiagnozowano tu dwa problemy: paznokieć zmieniony chorobowo oraz paznokieć wkręcający (fot. 1). Znamienne jest tutaj zapadanie do środka zarówno krawędzi medialnej, jak i lateralnej paznokcia. Tym, co odróżnia paznokcie wkręcające od wrastających, jest kształt łożyska. W paznokciach wkręcających jest ono wypiętrzone, a we wrastających płaskie.

Na początek ostrożnie i dokładnie oczyszczono chore miejsce. Być może zajdzie potrzeba usunięcia całej płytki (fot. 2). Usunięto wszystko to, co jest żółte, zmienione, zrogowaciałe. Nie ma potrzeby pobierania wymazu mikologicznego, bo niezależnie od jego wyniku procedura będzie wyglądać tak samo. Warto zachować ostrożność, bowiem jeśli fachowiec nie ma wystarczających umiejętności, taki zabieg może być bolesny dla klienta gabinetu. Na fotografiach widoczne jest usunięcie praktycznie całego paznokcia. Po tak dokładnym oczyszczeniu osoba może odczuwać bolesność. W takim przypadku stosuje się odciążenie palca i zabezpiecza go opatrunkiem. W omawianym przypadku zastosowany został opatrunek ze srebrem, bandaż siateczkowy oraz preparat do regeneracji i odżywienie macierzy oraz łożyska. Dla uzyskania dobrych i szybkich rezultatów kluczowe jest zaangażowanie w terapię nie tylko specjalisty, ale również osoby, u której wykonano zabieg. Do domu zalecone zostały wymiany opatrunku dwa razy dziennie (rano i wieczorem).

2. WIZYTA (27stycznia 2023)

Fotografia 3 obrazuje prawidłową regenerację odrastającej płytki od strony macierzy. Nastąpiła zmiana koloru, zniknęły zaczerwienienia. Bardzo często, aby nadać odpowiedni tor wzrostu płytce paznokciowej, aplikuje się klamrę ortonyksyjną. Jednak tutaj jest jeszcze na to za wcześnie. Odrastający paznokieć jest bardzo delikatny, dlatego założenie klamry nastąpi w późniejszym terminie. Na tym etapie terapii dalsze stosowanie opatrunków nie jest już konieczne. Tkliwość ustąpiła, a łożysko przyzwyczaiło się do ucisku w bucie i innych codziennych czynności.

Widoczny jest prawie całkowity odrost płytki. Została tutaj zastosowana klamra korygująca, której zadaniem jest nadanie odpowiedniego toru wzrostu płytce paznokciowej. Kształt litery M, nadany klamrze, działa na część dystalną i ma na celu powstrzymanie bocznych krawędzi paznokcia przed zapadaniem i wkręcaniem się (fot 4). Zastosowana klamra działa dwoma siłami siłą sprężystości i siłą dźwigni. Klamra uformowana została z drutu 03, który stosowany będzie przez całą terapię. W dalszym ciągu stosowany jest preparat do regeneracji. Bez odpowiedniego odżywienia paznokieć będzie kruchy i łamliwy.

4. WIZYTA (15 marca 2023)

Odpowiednio prowadzony i oczyszczany paznokieć szybko odrasta (fot. 5). Bardzo ważne są systematyczne wizyty w gabinecie podologicznym i pielęgnacja domowa. Dzięki tym dwóm czynnościom efekty często są zaskakujące. Płytka paznokciowa odrosła, choć nadal widoczne jest zażółcenie w części dystalnej. Gołym okiem można stwierdzić, że dobrze przyrasta on do łożyska, a jego brzegi są uniesione. Zaleceniem jest kontynuacja stosowania preparatu regeneracyjnego, które zawiera olejek z drzewa herbacianego. Zapobiega on powstawaniu zmian u osób, które mają do nich tendencję.

PODSUMOWANIE

Zgodnie z książkową wiedzą, pełny odrost i regeneracja paznokcia może trwać nawet 12 miesięcy i dłużej. „Wyprowadzenie” zmienionego chorobowo paznokcia pani Teresy zajęło zaledwie trzy miesiące. Niewątpliwie wpływ na to miały jej zaangażowanie i systematyczność. Regularna zmiana opatrunków w pierwszym okresie, a potem sumienne stosowanie preparatu odżywczego skróciły czas odbudowy paznokcia. Pobudzanie łożyska, odżywianie macierzy oraz dbałość o to, by nadać paznokciowi odpowiedni tor wzrostu, pozwoliło bardzo szybko osiągnąć sukces.